Ulubiona potrawa: naleśniki
Ulubiony kolor: niebieski
Hobby: turystyka
Kocham: swoich bliskich
Nie lubię: gdy ktoś nie dotrzymuje słowa
Obawiam się: o przyszłość swoich dzieci i wszystkich młodych Polaków.  Chciałbym, aby mogli żyć i pracować w Polsce.
Największe marzenie: Zobaczyć wszystkie ciekawe miejsca w naszym kraju

D.Z.: Jest Pan nauczycielem wychowania fizycznego. Dlaczego wybrał Pan właśnie taką profesję?
B.F.: Od najmłodszych lat interesowałem się sportem. Śledziłem sportowe wyczyny reprezentantów polskich na kolejnych igrzyskach olimpijskich czy na mistrzostwach świata. Wiele czasu spędzałem też na boisku piłkarskim czy na popularnych w czasach mojej młodości zawodach lekkoatletycznych. Później doszły jeszcze zainteresowania turystyką kwalifikowaną (pieszą, kolarską, górska, na orientacje) i krajoznawczą. Już w szkole podstawowej organizowaliśmy sobie sportowe rywalizacje w skoku w dal, hokeju na trawie czy w biegach. To wszystko przyczyniło się do tego, że już w trzeciej klasie pięcioletniego technikum mechanicznego postanowiłem zostać nauczycielem wychowania fizycznego.
D.Z.: Czy ma Pan trudności w oddzieleniu życia zawodowego od prywatnego?
B.F.: Myślę, że w moim przypadku większym problemem jest oddzielenie działalności sportowej od życia prywatnego. Bardzo dużo czasu poświęcam na przygotowanie rajdów turystycznych, turniejów, olimpiad przedszkolaków czy marszów na orientację.

"Dziecko w nas powinno być jak najdłużej" - czyli wywiad panią Teresą Filipiuk - pozytywnie zakręconą nauczycielką historii i WOK-u. Jej znak rozpoznawczy to szeroki i szczery uśmiech. A dlaczego? Po prostu taka jest! Bezpośrednia w kontaktach z ludźmi, wesoła, otwarta na problemy innych i wyrozumiała… To cała Ona!