W rozegranych w Terespolu finałach rejonu w koszykówce dziewcząt drużyna z ZSP zajęła czwarte miejce ulegając IV LO w Białej Podlaskiej oraz Zespołowi Szkół nr 4 z Łukowa. Awans do finału wojewódzkiego wywalczyły koszykarki z Białej Podlaskiej.

W naszej drużynie zagrały: Karolina Niedziółka, Patrycja Szwed, Martyna Janasz, Karolina Gręzak, Paulina Borysiuk, Dominika Gajda, Agata Dymek, Anna Kwoczko, Natalia Olszak. Trener: Bogdan Fijałek.

Galeria zdjęć

Wanda Woźniak - Moje wspomnienia z Syberii

II. 17 września 1939 roku

     W nocy z 16 na 17 września 1939 roku usłyszeliśmy jakby przemarsz wojsk. Równocześnie odezwały się strzały. Wyglądało, że rozpoczęła się walka. Nikt nie wiedział kto z kim walczy. Ludzie ostrożnie wyglądali przez okna. W ciemności nie odróżniano tych wojsk. Myślano, że Niemcy już zajmują miasto, a pozostałe polskie jednostki wojskowe jeszcze się bronią. Ta strzelanina trwała do rana. My z Mamą leżałyśmy cały czas na podłodze w naszym mieszkaniu, odmawiając pacierze, drżąc ze strachu. Były wypadki, że zbłąkane kule trafiały w okna.
    

W rozegranych w poniedziałek 8 lutego 2010 Mistrzostwach Powiatu w Piłce Siatkowej Dziewcząt siatkarki z ZSP zajęły II miejsce, tuż za drużyną z LO w Radzyniu Podlaskim. O wszystkim zadecydował I set spotkania ZSP - LO. Można powiedzieć, że dziewczęta dały wyrwać sobie z rąk pewne zwycięstwo. Po początkowym prowadzeniu drużyny LO, nasze siatkarki odrobiły straty i pewnie prowadziły prawie do końcówki seta. Kilka niepowodzeń w rozegraniu zadecydowało o przegranej. II set to już prowadzenie drużyny z LO od pierwszych punktów i przewaga, której nie udało się zniwelować. Niemniej widzowie byli świadkami bardzo zaciętego i stojącego na wysokim poziomie meczu.

Dzięki staraniom pani Jolanty Bilskiej publikujemy dzisiaj na naszej stronie pierwszą część wspomnień Wandy Woźniak - Sybiraczki z Radzynia.

Wanda Woźniak - Moje wspomnienia z Syberii

I. Szczęśliwe lata na kochanym Wołyniu

Lato 1939 roku było wyjątkowo upalne. Były to moje ostatnie szczęśliwe wakacje. Zdałam do pierwszej klasy gimnazjum w Dubnie. W nowym granatowym mundurku z niebieską tarczą na rękawie chodziłam dumna i z niecierpliwością czekałam pierwszego września, początku nauki. Wakacje te początkowo spędzałam na wsi Kraśnica Ułańska koło Dubna, gdzie rodzice moi posiadali ziemię. Nie uprawiali jej lecz była oddana w dzierżawę. Co roku wyjeżdżaliśmy tam zapraszając swoje koleżanki ze szkoły. Jakież to były szczęśliwe chwile gdy po zakończeniu roku szkolnego razem z siostrą Marią i koleżankami jechałyśmy furmanką na wieś. Wtedy nie były w modzie wczasy, a właśnie taki wypoczynek. Rodzice zostawali w mieście pochłonięci swoimi zajęciami, a dzieci wypoczywały czynnie. Ponieważ gospodarstwo było dość duże, dzierżawca miał trochę dobytku, więc siłą rzeczy na ile nas było stać pomagałyśmy i to z wielką ochotą.

10 stycznia 2010 roku odbył się już XVIII Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Po raz drugi poświęcony był onkologii dziecięcej. I chociaż pogoda nie dopisywała to wolontariusze przez cały mroźny dzień zbierali pieniądzę. Wśród nich była też prawie 40-osobowa grupa wolontariuszy z ZSP wraz z ich opieknem Piotrem Mackiewiczem.

Zdjęcia ze zbiórki można obejrzeć tutaj (www.iledzisiaj.pl)